Nonplace

Wszystkie drapacze chmur wyglądają tak samo i tworzą jedno miasto; jedno niekończące się miasto, w którym nie ma różnic.

Lecąc przez miasto, wyświetlasz indywidualne obrazy na drapaczach chmur, które są automatycznie rejestrowane przez kamerę z otoczenia.

W ten sposób kształtujesz miasto z tożsamością. Ale to znowu zanika, w sposób ciągły.


TŁO
„Nonplace” wskazuje na utratę tożsamości w wyniku postępu technologicznego i globalizacji oraz stawia pytanie, co oznacza stale rosnące podobieństwo miast, centrów handlowych i towarów.

„Nonplaces” przeniesione wizualnie i koncepcyjnie do wirtualnej rzeczywistości, co Marc Augé opisuje w swojej książce i eseju „Non-places”. Według Augé: „Supernowoczesność tworzy nie-miejsca, czyli przestrzenie, które same w sobie nie są przestrzeniami antropologicznymi i które nie integrują się z wcześniejszymi miejscami (...) Świat, w którym ludzie rodzą się w klinice i umierają w szpitalu, gdzie punkty tranzytowe i tymczasowe miejsca zamieszkania mnożą się w luksusowych lub nieludzkich warunkach (sieci hoteli i skłotów, kluby wakacyjne i obozy dla uchodźców, (...); gdzie rozwija się gęsta sieć środków transportu, które są również zamieszkanymi przestrzeniami; gdzie nawyk komunikowania się bez słów, poprzez gesty, a więc bezzapośrednikowy świat transakcji).


KREDYTY
Marc Lee, Antonio Zea (programista VR), Florian Faion (programista VR) i Shervin Saremi (dźwięk)


STRONA INTERNETOWA
http://marclee.io/en/nonplace/