Escape from Beast

Het was een warme zomerdag... ik geloof dat het na de activiteiten van de zwemclub was. Als eerstejaars ging ik het huis van Tadokoro-senpai bezoeken, die erg aardig voor me was. Natuurlijk werd ik vergezeld door Tono, mijn beste vriend sinds ik op school kwam, die ook lid is van dezelfde club.
Tadokoro, een senior lid van de zwemclub, staat bekend om zijn vasthoudendheid aan tijd en altijd vragen: "Hoe is je tijd? Ben je verbeterd? Is het niet verbeterd? ...." Omdat hij deze zinnen elke dag uitriep Sommige seniorleden schuwden hem als een 'serieuze en toegewijde man', maar hij werd door de meeste leden gewaardeerd en aanbeden. Ik denk dat je hem tegenwoordig een ‘frisse leider’ zou kunnen noemen.

Trouwens, het spelen bij iemand thuis na clubactiviteiten was op zichzelf een ongebruikelijke gebeurtenis die verborgen was in het dagelijks leven, en we gingen daar puur voor de lol heen, zonder er al te veel over na te denken.
........
Ik had het toen moeten beseffen.
Ik had toen moeten beseffen waarom die verlegen senior ons bij hem thuis uitnodigde.
Waarom hij zo streng tegen ons was, maar zo toegeeflijk tegen ons...
Ik had moeten weten dat hij, mijn beste vriend, en ikzelf niet in zo'n puinhoop zouden hebben gezeten.
Ik had dat allemaal niet hoeven meemaken...

Proloog
Coma.

Fah!

Fa! Ehm...

Heb je geslapen en......?
Mijn hoofd bonkt.

........

Waar ben ik?
Ja dat ben ik. Ik ben er vrij zeker van dat ik bij mijn senior op bezoek kwam....

Dan denk ik dat ik wat ijsthee op het dak heb gedronken.
Ik was in een sterke slaperigheid.......

Wat ben je aan het doen? Stop alsjeblieft! Ik meen het!
Ik hoorde een schreeuw.
Ton! Die hoge stem was waarschijnlijk van hem.
Hij is ergens bang voor.

Als we niets doen, komen we in de problemen.
We moeten hier eerst weg.
Laten we een uitweg vinden.

Fase 1.
De kamer met het grote kussen.

Stage 2.
De keuken met de geur van ijsthee.

Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)