Dard e Mohabbat Shayari Urdu

Shayari laat je gevoelens in al hun vormen uitleggen door middel van ritmische woorden. Shayari wordt gebruikt om het gevoel van liefde over te brengen. Prachtig geschreven en verteld poëzie maakt het gemakkelijk voor een minnaar om zijn of haar hart voor de minnaar uit te storten.

Urdu poëzie ( Urdu : اُردُو شاعرى‎ Urdū S̱ẖāʿirī ) is een rijke traditie van poëzie en heeft veel verschillende vormen. Tegenwoordig is het een belangrijk onderdeel van de culturen van Zuid-Azië. Volgens Naseer Turabi zijn er vijf grote dichters van Urdu die Mir Taqi Mir, Mirza Ghalib, Mir Anees, Allama Iqbal en Josh Malihabadi zijn. De taal van Urdu bereikte zijn hoogtepunt onder de Britse Raj en kreeg een officiële status. Alle beroemde schrijvers van de Urdu-taal, waaronder Ghalib en Iqbal, kregen Britse beurzen. Na de deling van India in 1947 ontdekte het dat grote dichters en geleerden langs de nationalistische lijnen verdeeld waren. Urdu-poëzie wordt echter in beide landen gekoesterd. Zowel de moslims als de hindoes van over de grens zetten de traditie voort.

De belangrijkste vormen van Urdu poëzie zijn: [2]

Ghazal is een set van twee voering coupletten, die strikt op hetzelfde rijm moeten eindigen en binnen een van de vooraf gedefinieerde meters van ghazals moeten vallen. Er moeten minimaal vijf coupletten zijn om een ​​ghazal te vormen. Koppels kunnen wel of niet dezelfde gedachte hebben. Het is een van de moeilijkste vormen van poëzie omdat er veel strikte parameters zijn waaraan men zich moet houden tijdens het schrijven van ghazal. Het is belangrijk om over het onderwerp en het thema van een ghazal na te denken voordat je begint met schrijven. De eerste regel van een ghazal moet een refrein bevatten, een woord of een zin die gemakkelijk in de andere coupletten kan worden gepast. Elk couplet van een ghazal staat bekend als Sher (شعر). De eerste Sher heet Matla' (مطلع). De laatste Sher heet Maqta' (مقطع ), maar alleen als de dichter zijn "Takhalus (تخلص)" gebruikt.
Hamd حمّد is een gedicht ter ere van Allah. Het woord "hamd" is afgeleid van de koran, de Engelse vertaling is "lof".

Marsiya مرثیہ is een elegie die meestal wordt gecomponeerd over de dood van Hasan, Husain of hun familieleden. Elke strofe heeft zes regels, met het rijmschema AAAABB. De beroemde marsia-schrijvers die de traditie van Mir Anis onder zijn opeenvolgende generaties hebben geërfd, zijn Mir Nawab Ali 'Munis', Dulaha Sahab 'Uruj', Syed Mohammed Mohsin (Jaunpuri), Mustafa Meerza urf Piyare Sahab 'Rasheed', Syed Muhammad Mirza Uns, Ali Nawab 'Qadeem', Syed Sajjad Hussain "Shadeed" Lucknavi, Allama, Dr.Syed Ali Imam Zaidi, "Gauher" Luckhnavi de achterkleinzoon van Mir Babber Ali Anis, Syed Karrar Hyder (Jaunpuri) en Syed Yadullah Haider (zoon van Syed Karrar Hyder).
Masnavi مثنوی is een gedicht geschreven in coupletten in bacchische tetrameter met een jambus voor de laatste voet. Het onderwerp is vaak romantiek. Mir Taqi Mir en Sauda schreven een aantal van dit soort. De religieuze Masnavi-geschiedenis van de islam (Tarikh-e-Islam Az Quran) geschreven door Dr. Syed Ali Imam Zaidi Gauher Lucknavi.
Na`at نعت is een poëzie die specifiek de islamitische profeet Mohammed prijst.
Nazm نظم is het basistype van Urdu-poëzie. Het kan over elk onderwerp worden geschreven, en dus bestaat er een groot aantal Nazm. Van Nazeer Akbarabadi, Iqbal, Josh, Firaq, Akhtarul Iman tot Noon Meem Rashid, Faiz, Ali Sardar Jafri en Kaifi Azmi, Urdu-dichters hebben het gemeenschappelijke leven, filosofisch denken, nationale kwesties en de precaire hachelijke situatie van een individueel mens behandeld .
Qasidaقصیدہ, meestal een ode aan een weldoener, een satire of een verslag van een gebeurtenis. Het gebruikt hetzelfde rijmsysteem als de ghazal, maar is meestal langer.